- utanılacaq
- sif. Xəcalətə, utanmağa səbəb olan, münasib olmayan, pis. Burada utanılacaq şey yoxdur.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
üzüqaralıq — is. 1. Üzüqara olma, utanılacaq, əskik işi olma; utanılacaq vəziyyət, iş; rüsvayçılıq, biabırçılıq. Üzüqaralıq etmək – utanılacaq, pis iş görmək. Nə üzüqaralıq etdim, mənə bu cəfa neçindir? S. Ə. Ş.. 2. məc. Pislik, yamanlıq. Qış çıxar,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəcalət — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal, utanmağa səbəb olan şey, utanma. <Gülzar:> Allah, xəcalətimdən bibimin üzünə baxa bilmirəm. S. S. A.. İndi qonaqlardan çoxu sanki bir xəcalət hissi duyaraq, başını aşağı dikmişdi. Ə. M.. // Xəcalətli.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alnıaçıq — sif. Vicdanı təmiz, utanılacaq işi olmayan, namuslu. İlk baharın sevincilə xumarlanan gözəl səhər; Min zəfərlə qarşılayır alnıaçıq ordumuzu. S. V.. <Kərim bəy:> <Nəriman>, o gün olsun ki, sağ salamat, alnıaçıq z. qayıt gəl, baban sənə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ar — is. <ər.> 1. Həya, abır, utanma; namus, qeyrət, izzəti nəfs, mənlik. Bu adamda heç ar deyən şey yoxdur. – Görür əğyar ilə yarini, ölməz; İlahi, Seyyidə bir ar gəlsin. S. Ə. Ş.. 2. Eyib, utanılacaq şey, nöqsan. Nə etmək, mən fəqirəm, yar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayıb — is. <ər. eyb> 1. Utanılacaq şey, utanmağa səbəb olan hal; ar, biabırçılıq. Ayıb iş. –Ayıbsöyləyəninaybınısöylərlər. (Ata. sözü). <Həpir:> Mənə ayıb olar ki, atam bu qoca vaxtında güzəran qeydi çəkə. M. C.. 2. Qüsur, nöqsan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biabırcasına — z. 1. Abırsızca, utanmaz bir surətdə. Biabırcasına danışmaq. 2. Çox pis, utanılacaq bir surətdə, rüsvayçılığa səbəb olacaq bir tərzdə. Biabırcasına geridə qalmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biabırçı — sif. Rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran, utanılacaq. Biabırçı hərəkət. – Evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
biabırçılıq — is. Rüsvayçılıq, rəzalət, utanılacaq hal. Bu nə biabırçılıqdır? – <Nazlı xanım:> İndi, Nəcəf bəy, sən də bizim biabırçılığımıza razı olma! Ə. H.. Sübhanverdizadə Kosanın burnunu görərək, əli ilə onu içəriyə çağırdı: – Harada itmisən? Katib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dik — 1. sif. Aşağıdan yuxarıya doğru şaquli (düz) vəziyyətdə duran. Dik ağac. Dik nərdivan. Dik divar. 2. sif. Çox yüksək, uca, hündür; sarp. Uzanan dik qayalar, silsilələr; Qara yellər ora dörd yandan əsər. S. V.. Girdmanın igid sərkərdəsi meydanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eyib — is. <ər.> 1. Utanılacaq hal və ya hərəkət; nöqsan, kəsir, qüsur. Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyiblər tapdılar. M. F. A.. Eybimizi çulğalamışdı aba; Hər nə gəlirdi boşalırdı qaba. M. Ə. S.. Həqiqət, ər və arvad Bahadıra… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti